REPORTAXES
O rural das invisibles: un legado de avoas a netas
Seis historias e 60 anos de diferenza atravesan as vidas das protagonistas na sombra dun rural galego que hoxe comeza a recoñecerse como un espazo sostido, a través dos séculos, esencialmente en feminino. Desde as reminiscencias daqueles sacos de carbón polos que turraba monte abaixo a nonaxenaria Auria Cabanelas até as experiencias e-commerce de mozas como Ana Álvarez, a realidade de onte que, como ninguén, retratou Ruth Matilda Anderson, é o legado das herdeiras que agora apostan pola volta ás orixes.
Auria Cabanelas, nonaxenaria da aldea de Puxedo (Lobios, A Baixa Limia). BRAIS LORENZO.
ALBA MOLEDO UCHA
Texto
BRAIS LORENZO
Fotografías
Están en cada unha das pedras desas estradas rudimentarias que axudaron atrazar cando as aldeas eran aínda fondos camiños escuros, co pico ben suxeitoe a saia longa arremangada. Están nas escorrentías dos montes comunais quelimparon de maleza para canalizar a auga ata os fogares. O seu nome figuraoculto nas titulacións dos fillos aos que lograron darlles estudos, e sequera unpar de zapatos novos, mentres os maridos marchaban gañar o pan naemigración. A súa evocación queda nos lavadoiros, derruídos polo paso dotempo e pola falta de interese institucional, nos que cantaron, choraron elavaron o rastro da terra húmida dun campo que era o seu sustento, a súaledicia e a súa desgraza, de sol a sol.
Esta reportaxe está dispoñible en formato completo en Sermos Galiza. Podes lela aquí.
